اگر همان اوراق بهادار یا دارایی‌های کریپتو ظرف 30 روز بازخرید شوند، قانون شستشوی فروش اجازه کسر ضرر را نمی‌دهد.

چگونه از نقض قوانین شستشو و فروش جلوگیری کنیم؟

برای جلوگیری از تخلفات فروش شستشو، سرمایه گذاران باید قانون شستشوی فروش را در نظر بگیرند، سرمایه گذاری در صندوق های سرمایه گذاری مشترک رمزنگاری یا خرید دارایی دیگری که همبستگی بسیار بالایی با آن دارد پس از متحمل شدن زیان ناشی از فروش دارایی رمزنگاری شده.

به طور کلی، سرمایه‌گذاران می‌توانند خطر نقض قوانین فروش متعدد را با انتظار حداقل 31 روز قبل از خرید مجدد یک اوراق بهادار یا دارایی رمزنگاری مشابه، یا با فروش یک اوراق بهادار یا دارایی رمزنگاری با ضرر و خرید فوری مشابه، کاهش دهند. به طور قابل توجهی، دارایی همان دارایی امنیتی یا کریپتو

پس از ضرر ناشی از فروش یک دارایی رمزنگاری، خرید یک صندوق سرمایه گذاری مشترک ارز دیجیتال می تواند راهی برای جلوگیری از نقض قوانین فروش شستشو باشد. سرمایه‌گذار همچنان می‌تواند در بازار ارزهای دیجیتال شرکت کند و احتمالاً با سرمایه‌گذاری در یک صندوق سرمایه‌گذاری مشترک بدون نقض مقررات فروش شست‌وشو، از پتانسیل برداشت ضرر مالیاتی سود ببرد.

با این حال، بسیار مهم است که به یاد داشته باشید که هر صندوق سرمایه گذاری مشترک ریسک های خاص خود را دارد، بنابراین سرمایه گذاران باید قبل از سرمایه گذاری در هر صندوق سرمایه گذاری تحقیق کنند. برای درک کامل پیامدهای مالیاتی سرمایه گذاری در صندوق سرمایه گذاری مشترک و اطمینان از رعایت قوانین و مقررات مالیاتی، سرمایه گذاران باید از مالیات های قابل اعمال در حوزه قضایی خود آگاه باشند.

فروش دارایی بازنده و خرید دارایی دیگری که همبستگی بسیار بالایی با آن دارد می تواند به فرد کمک کند تا از نقض قوانین فروش شستشو جلوگیری کند. به این ترتیب، سرمایه گذار می تواند همچنان از تغییرات بازار بهره مند شود، بدون اینکه مشمول قانون شستشو و فروش باشد. با این حال، دارایی جدید نباید تقریباً مشابه دارایی اصلی باشد زیرا انجام این کار همچنان می‌تواند منجر به نقض مقررات فروش شستشو شود.

همچنین، قبل از هر تصمیم سرمایه گذاری، سرمایه گذار باید از خطرات و پیامدهای مالیاتی مرتبط با این استراتژی آگاه باشد. سرمایه گذاران باید همیشه سرمایه گذاری های خود را بررسی کنند تا از مطابقت با قوانین و مقررات مالیاتی اطمینان حاصل کنند زیرا همبستگی بین دو دارایی یک مفهوم پویا است که می تواند در طول زمان تغییر کند.

قانون فروش شستشو چگونه کار می کند؟

اگر سرمایه‌گذار تقریباً همان دارایی‌های امنیتی یا رمزنگاری را ظرف 30 روز پس از فروش بازخرید، قانون شستشوی فروش اجازه نمی‌دهد از ضرر سرمایه برای اهداف مالیاتی استفاده شود.

درک قانون شستشوی فروش و سایر مقررات مالیاتی برای سرمایه گذاران رمزارز بسیار مهم است تا بدهی مالیاتی خود را به حداقل برسانند و با قوانین IRS مطابقت داشته باشند. در اینجا توضیحی گام به گام درباره نحوه عملکرد قانون فروش شستشو آورده شده است:

• یک سرمایه گذار یک اوراق بهادار مانند سهام یا ارز دیجیتال را با ضرر می فروشد.
• ظرف 30 روز قبل یا پس از فروش، سرمایه گذار همان اوراق بهادار یا اساساً مشابه را خریداری می کند.
• قانون فروش شستشو اعمال می شود و هیچ خسارت مالیاتی مجاز نیست.
• مبنای هزینه اوراق بهادار جدید به گونه ای تنظیم می شود که زیان مجاز را منعکس کند.
• اگر سرمایه گذار بعداً اوراق بهادار جدید را برای سود بفروشد، از مبنای هزینه تعدیل شده برای محاسبه سود مشمول مالیات استفاده می شود.

سناریویی را در نظر بگیرید که در آن یک سرمایه گذار 1 بیت کوین (BTC) را به قیمت 50000 دلار می خرد و سپس آن را به قیمت 40000 دلار می فروشد و 10000 دلار ضرر می کند. اگر سرمایه گذار بیت کوین دیگری را به قیمت 55000 دلار ظرف 30 روز پس از معامله خریداری کند، قانون فروش شستشو اعمال خواهد شد. در این صورت ضرر 10000 دلار مجاز نیست و مبنای هزینه بیت کوین جدید به 50000 دلار تغییر می کند تا این ضرر را منعکس کند.

اگر سرمایه گذار بیت کوین جدید را به قیمت 70000 دلار بفروشد، سود مشمول مالیات به جای 15000 دلار، 20000 دلار (70000-50000 دلار) خواهد بود.

مقررات شستشوی فروش، سرمایه گذار را از استفاده از ضرر 10000 دلاری که در اولین خرید بیت کوین خود متحمل شده بود، منع کرد، حتی اگر متحمل ضرر شده بود. ضرر غیرمجاز در عوض بر مبنای هزینه بیت کوین جدید اعمال شد و سود مشمول مالیات حاصل از فروش بیت کوین جدید را افزایش داد.

مطالب مرتبط: با بیت کوین چه چیزی می توانید بخرید: راهنمای مبتدیان برای خرج کردن بیت کوین

آیا قانون شستشوی فروش در مورد کریپتو صدق می کند؟

بله، قانون جریمه فروش نقدی در مورد ارزهای دیجیتال و سایر دارایی های مشمول مالیات بر عایدی سرمایه اعمال می شود. با این حال، هیچ قانون مناسبی برای دارایی های کریپتو وجود ندارد.

مشخص نیست که مقررات فروش شستشو در مورد ارزهای دیجیتال چگونه اعمال می شود، زیرا IRS راهنمایی روشنی در این مورد ارائه نمی دهد. با این حال، به طور کلی اعتقاد بر این است که قانون فروش شستشو در مورد ارزهای رمزنگاری شده درست مانند سایر انواع دارایی ها اعمال می شود.

دولت ایالات متحده سعی کرد قانون شستشوی ارزهای دیجیتال را از طریق قانون ساخت بهتر در سال 2021 اجرا کند، که مجلس نمایندگان را تصویب کرد اما در نهایت در سنا شکست خورد. با این حال، اگر یک سرمایه‌گذار ارز دیجیتال را با ضرر بفروشد و آن را در یک بازه زمانی 30 روزه بخرد، سازمان امور مالیاتی خرید جدید را به عنوان «فروش شستشو» در نظر می‌گیرد، به این معنی که ضرر منفی شده و به مبنای هزینه اضافه می‌شود. امنیت جدید

سرمایه‌گذاران ارزهای دیجیتال می‌توانند از فرصت‌های جمع‌آوری زیان مالیاتی و استراتژی‌های برنامه‌ریزی مالیاتی برای کاهش بدهی مالیاتی خود استفاده کنند، اما باید مراقب باشند تا از قانون فروش شستشو جلوگیری کنند.

برای اطمینان از انطباق با این قانون و سایر الزامات مالیاتی رمزنگاری، حفظ سوابق دقیق همه تراکنش‌های ارزهای دیجیتال ضروری است. سرمایه‌گذاران در ارزهای دیجیتال می‌توانند از مشاوره با یک متخصص مالیاتی برای درک بهتر دنیای پیچیده مالیات‌های رمزنگاری بهره ببرند و اطمینان حاصل کنند که مزایای مالیاتی خود را به حداکثر می‌رسانند و در عین حال بدهی مالیاتی خود را کاهش می‌دهند.

قانون فروش شستشو چیست؟

بر اساس قانون شستشو و فروش، که یک مقررات مالیاتی است، سرمایه‌گذاران نمی‌توانند در صورت خرید اوراق بهادار «قابل ملاحظه یکسان» ظرف 30 روز قبل یا بعد از فروش، ضرر مالیاتی ناشی از فروش را مطالبه کنند.

سرویس درآمد داخلی (IRS) در ایالات متحده قانون فروش شستشو را ایجاد کرد که سرمایه گذاران را از کسر ضرر مالیاتی از مالیات خود محدود می کند اگر سرمایه گذاری را با زیان بفروشند و سپس تقریباً همان اوراق را ظرف 30 روز خریداری کنند. . در عوض، آنها باید زیان را در پایه هزینه اوراق بهادار جدید لحاظ کنند، که در هنگام فروش دارایی جدید، سود آنها را کاهش می دهد یا زیان آنها را افزایش می دهد.

مبنای بهای تمام شده به ارزش اصلی یک دارایی، مانند سهام یا ارز دیجیتال، اشاره دارد که برای تعیین سود یا زیان مشمول مالیات هنگام فروش یا واگذاری دارایی استفاده می شود. مبنای بهای تمام شده معمولاً قیمت خرید دارایی، شامل هر گونه کارمزد یا کمیسیون مربوط به خرید است. اگر دارایی به عنوان هدیه یا ارث دریافت شود، ممکن است مبنای بهای تمام شده تغییر کند تا ارزش بازار منصفانه دارایی را در زمان خرید منعکس کند.

هنگامی که یک دارایی فروخته می شود، سود یا زیان سرمایه با استفاده از مبنای بهای تمام شده تعیین می شود. اگر سرمایه‌گذار سود سرمایه‌ای دریافت کند و قیمت فروش دارایی از مبنای بهای تمام شده بیشتر شود، ممکن است بر آن سود مشمول مالیات شود. اگر قیمت فروش کمتر از قیمت تمام شده باشد، سرمایه گذار از دست می دهد. از این ضرر می توان برای جبران سود سرمایه و به حداقل رساندن بار مالیاتی سرمایه گذار استفاده کرد.

«تقریباً یکسان» به اوراق بهاداری اطلاق می‌شود که تقریباً مشابه اوراق بهادار فروخته شده هستند، مانند اینکه سهامی خریداری، فروخته شود و سهام اصلی ظرف 30 روز دوباره خریداری شود. با این حال، تعیین اینکه چه چیزی اساساً همان امنیت را تشکیل می‌دهد می‌تواند دشوار باشد، و IRS اختیار گسترده‌ای در تعیین این تصمیم دارد.

قانون شستشوی فروش برای جلوگیری از ادعای معافیت های مالیاتی سرمایه گذاران برای ضرر و زیان ایجاد شد و در عین حال ساختار اصلی پرتفوی خود را حفظ کرد. انواع اوراق بهادار از قبیل سهام، اوراق قرضه، صندوق های سرمایه گذاری مشترک و اختیار معامله مشمول این قانون می باشد.

به عنوان مثال، اگر یک سرمایه گذار سهام یک شرکت یا یک شرکت خاص را پس از فروش با زیان خریداری کند، این احتمال وجود دارد که قانون شستشو و فروش اعمال شود و سرمایه گذار نتواند ضرر مالیاتی ناشی از فروش را مطالبه کند. مشابه در 30 روز در همان بخش صنعت. به همین ترتیب، اگر سرمایه‌گذاری سهام یک صندوق سرمایه‌گذاری مشترک را که شاخص S&P 500 را دنبال می‌کند بفروشد و سهام یک صندوق سرمایه‌گذاری مشترک دیگر را که همان شاخص را دنبال می‌کند، ظرف 30 روز بخرد، سرمایه‌گذار مشمول جریمه 30 روزه می‌شود.

مطالب مرتبط: دارایی های متاورس چگونه مالیات می شوند؟

نویسنده: Onkar Singh