کمیسیون بورس و اوراق بهادار کراکن را برای 30 میلیون دلار پیشنهاد داد، اما این بدان معنا نیست که آنها پرونده ای دارند


کراکن با توافق با SEC موافقت کرد، اما این قانون را تغییر نداد. شرط بندی به منزله وثیقه نیست.

معامله بین Kraken (Payward Ventures) و کمیسیون بورس و اوراق بهادار ایالات متحده زنگ خطر را در این ماه در جامعه کریپتو به صدا درآورد. ظاهراً، کراکن، یکی از سازگارترین صرافی‌های رمزنگاری موجود، تصمیم گرفته است به جای اینکه سال‌ها با SEC درگیر شود بر سر اینکه آیا «اوراق بهادار» ثبت‌نشده را از طریق برنامه سهام خود ارائه می‌دهد، صلح خود را بخرد. ماهیت حل و فصل این است که کراکن ادعاهای SEC را نه می‌پذیرد و نه رد می‌کند، و وجود تسویه‌حساب از نظر فنی نمی‌تواند به عنوان سابقه قانونی برای هرگونه استدلالی که هر یک از طرفین موضوع ارائه می‌کند استفاده شود.

با این حال، این معامله قابل توجه است زیرا بدیهی است که سهام کریپتو در ایالات متحده را خنک می کند. همانطور که گری گنسلر، رئیس SEC، گفت: «چه از طریق سرمایه گذاری به عنوان خدمات، وام دهی یا غیره، کارگزاران رمزارز باید هنگام ارائه قراردادهای سرمایه گذاری در ازای توکن های سرمایه گذاران، افشاها و محافظت های مناسبی را که از نظر ما ضروری است، ارائه دهند.» جنسلر در واقع شبکه گسترده ای برای آنچه که کمیسیون بورس و اوراق بهادار به عنوان “قراردادهای سرمایه گذاری” می بیند، دارد و شاید دقیقاً چیزی که او در ذهن داشت ورشکستگی بود.

مرتبط با: منتظر بمانید تا SEC از کتاب بازی Kraken در برابر پروتکل های شرط بندی استفاده کند

اما این واقعیت که SEC در اعمال فشار 30 میلیون دلاری بر کراکن موفق بود، موضع آژانس را از نظر قانونی یا منطقی درست نمی کند. اول از همه، “شرکت” و “قرض دادن” چیزهای کاملاً متفاوتی هستند. Staking فرآیندی است که طی آن شخص توکن‌ها یا توکن‌های خود را مستقیماً یا با انتقال توکن‌های خود به یک بلاک چین اثبات سهام برای ایمن کردن شبکه، متعهد می‌کند. استیکرها افرادی هستند که با مکانیسم اجماع بلاک چین کار می کنند، زمانی که به بلوک هایی که باید به زنجیره اضافه شوند رای می دهند. این فرآیند الگوریتمی است و زمانی که موقعیت فرد به صورت الکترونیکی به عنوان اعتباربخش برای یک بلوک خاص “انتخاب” شود، پاداش به صورت خودکار است.

استکرها نه نیازی به دانستن سایر سهامداران دارند و نه نیازی به دانستن دارند، زیرا سرنوشت سهام یک فرد صرفاً به پیروی از قوانین آن بلاک چین از نظر “قابلیت زنده بودن” (در دسترس بودن) و سایر ملاحظات فنی بستگی دارد. خطرات “هک” (از دست دادن سکه های شما) به دلیل رفتار بد یا در دسترس نبودن وجود دارد، اما دوباره، اینها راه حل های الگوریتمی هستند که به طور خودکار طبق قوانین شفاف تعبیه شده در کد مستقر می شوند. به عبارت ساده، در استیکینگ بین شما و بلاک چین است، نه بین شما و کارگزار.

وام دادن، در مقابل، مستلزم (یا فقدان آن) مهارت های کارآفرینی و مدیریتی از سوی افرادی است که شما وام می دهید. این یک تلاش کاملا انسانی است. لازم نیست بدانید وام گیرنده با پول چه می کند. فقط به امید بازگشت آن با یک بازگشت. این ریسک طرف مقابل تا حدی هدف قوانین اوراق بهادار به آن است. در اعطای وام، رابطه بین وام دهنده و وام گیرنده می تواند انواع و اقسام چرخش های غیرمنتظره داشته باشد.

مرتبط با: ممنوعیت بازی Kraken میخ دیگری در تابوت کریپتو است – و این چیز خوبی است

دلایلی که چرا ترتیبات سهام “قراردادهای سرمایه گذاری” (و در نتیجه “اوراق بهادار”) نیستند، به خوبی در یک پست وبلاگ اخیر توسط پل گروال، مدیر ارشد حقوقی Coinbase بیان شده است. به بیان ساده، واسطه گری صرف، رابطه اقتصادی زیربنایی را به یک «قرارداد سرمایه گذاری» تبدیل نمی کند. با این حال، به نظر نمی رسد SEC مایل به بررسی تفاوت های بین ارائه دهندگان خدمات و طرف مقابل باشد.

درست است که اشخاص ثالثی مانند Kraken نقش محافظتی در رابطه شرط بندی بازی می کنند – به این معنی که آنها می توانند کلیدهای خصوصی سکه های خاصی را که مشتری قصد دارد در اختیار آنها قرار دهد، نگه دارند. با این حال، خدمت به عنوان نگهبان دارایی دوبرابر شده، یک سرویس محرمانه است، به ویژه در مواردی که چنین متولی دارای وثیقه 1:1 برای پشتیبانی از هر حساب مشتری باشد.

هیچ چیزی وجود ندارد که نشان دهد کراکن، کوین‌بیس یا هر ارائه‌دهنده‌ای به‌عنوان یک خدمت، از قضاوت انسانی، شهود، شجاعت یا هر ویژگی متمایز دیگری از مهارت‌های کارآفرینی یا مدیریتی خود برای پیشبرد یا ممانعت از اهداف ذینفعان استفاده می‌کند. بسته به عملکرد وسیله نقلیه آنها، پاداش فرد بهبود یا کاهش نمی یابد. قوانین و مقرراتی برای نحوه کار قیم باید (و وجود دارد) باشد، اما تصرف به خودی خود یک امنیت نیست.

آری خوب او وکیلی است که مشتریانش شامل شرکت‌های پرداخت، صرافی‌های ارز دیجیتال و صادرکنندگان توکن هستند. حوزه های مطالعاتی او بر مسائل مربوط به رعایت مالیات، اوراق بهادار و خدمات مالی متمرکز است. او در سال 1997 دکترای حقوق را از دانشکده حقوق دانشگاه دی پال، و در سال 2005 کارشناسی ارشد حقوق مالیات را از دانشگاه فلوریدا دریافت کرد و در حال حاضر کاندیدای کارشناسی ارشد اجرایی حقوق در زمینه اوراق بهادار و مقررات مالی از حقوق دانشگاه جورج تاون است. مرکز.

این مقاله فقط برای اهداف اطلاعاتی عمومی است و در نظر گرفته نشده است و نباید به عنوان مشاوره حقوقی یا سرمایه گذاری تلقی شود. دیدگاه‌ها، نظرات و دیدگاه‌های بیان‌شده در اینجا صرفاً متعلق به نویسنده است و نیازی به بازتاب یا ارائه دیدگاه‌ها و نظرات Cointelegraph نیست.




نویسنده: Ari Good

اشتراک گذاری و حمایت

تصویر امیر کرمی

امیر کرمی

کارشناس تولید محتوا و علاقه مند به ارز دیجیتال و دنیای فناوری 😉

دیدگاهتان را بنویسید