اخیراً، «آقای هوبر»، یکی از اعضای انجمن XRP در X، بحثی را در مورد ماهیت اوراق بهادار در زمینه دارایی‌های رمزنگاری به راه انداخت. بحث بر روی این سوال متمرکز است که آیا سهامداری می تواند یک قرارداد سرمایه گذاری واقعی در چارچوب قرارداد هوشمند مورد استفاده در نظر گرفته شود. دیوید شوارتز، مدیر ارشد فناوری ریپل در این گفتگو حضور داشت.

مرتبط با

شوارتز گفت که قرارداد هوشمند به سادگی واقعیتی است که ویژگی‌های خاصی از یک موجودیت را تعریف می‌کند: “قرارداد هوشمند فقط یک واقعیت است که خاصیت آن موجودیت است. هر موجودیت دارای حقایقی است که ویژگی‌های خودش است.”

طلا، متاماسک به عنوان قیاس استفاده می شود

Ripple CTO طلا را با مقایسه ای مثال زد: “این واقعیت که طلا 79 پروتون دارد، قراردادی نیست که فروش طلا را به یک قرارداد سرمایه گذاری تبدیل کند.” گفت. با این حال وی تاکید کرد که هر نهادی ویژگی های خاص خود را دارد، اما این ویژگی ها به تنهایی یک قرارداد را تشکیل نمی دهند.

شوارتز همچنین توضیح می دهد که اگر یک جوینت ونچر واجد شرایط «همه افرادی که دارای دارایی هستند در حال انجام کاری هستند» باشد، تقریباً هر چیزی را می توان به عنوان اوراق بهادار طبقه بندی کرد. این تعریف گسترده، خطوط بین طبقات مختلف دارایی و وضعیت قانونی آنها را محو می کند.

زمانی که ریپل CTO به عنوان مثال متامسک را ذکر کرد، بحث چرخش جالبی به خود گرفت. به گفته شوارتز، تلاش های متامسک سود کاربرانش را بیشتر از تلاش های De Beers تعیین کننده سود صاحبان الماس تعیین نمی کند. این قیاس بر این باور او تأکید کرد که دخالت یا اقدامات یک شرکت در رابطه با یک دارایی لزوماً دارایی را به یک امنیت تبدیل نمی کند.

پیامدها برای صنعت کریپتو

این بحث در حال انجام، موضوع مهمی را برای صنعت ارزهای دیجیتال، که هنوز با تعاریف و چارچوب های نظارتی دست و پنجه نرم می کند، لمس می کند. تمایز بین چه چیزی یک امنیت است و چه چیزی نیست، پیامدهای مهمی برای آینده دارایی های دیجیتال و نحوه تنظیم آنها دارد.

مرتبط با

از آنجایی که جامعه منتظر تصمیم نهایی در پرونده قضایی در حال انجام در مورد ریپل است، این بحث فعلی رقص پیچیده بین فناوری، قانون و مقررات را روشن می کند.