سیاست پولی: تعریف، انواع و ابزار

سیاست پولی به اقداماتی اطلاق می شود که بانک مرکزی برای مدیریت عرضه پول و نرخ بهره در یک اقتصاد انجام می دهد.

سیاست پولی چیست؟

سیاست پولی به اقداماتی اطلاق می شود که توسط بانک مرکزی یا مقام پولی برای مدیریت عرضه پول و نرخ بهره در یک اقتصاد با هدف ارتقای رشد و ثبات اقتصادی انجام می شود. این ممکن است شامل تغییر عرضه پول، تعیین نرخ بهره یا استفاده از ابزارهای دیگر برای تأثیرگذاری بر قیمت و در دسترس بودن اعتبار باشد.

هدف نهایی سیاست پولی دستیابی و حفظ اقتصاد سالم است. این اغلب شامل متعادل کردن چندین هدف است، به عنوان مثال:

بانک‌های مرکزی به دقت عرضه پول و نرخ‌های بهره را کنترل می‌کنند تا از ثبات اقتصادی اطمینان حاصل کنند، اثرات شوک‌های اقتصادی را کاهش دهند و از رشد اقتصادی پایدار حمایت کنند. با این حال، بسته به شرایط و نیازهای منحصر به فرد هر اقتصاد، اهداف و تاکتیک های دقیق سیاست پولی ممکن است متفاوت باشد.

انواع سیاست های پولی

دو نوع اصلی سیاست پولی وجود دارد:

• سیاست پولی انبساطی: هدف از سیاست پولی انبساطی افزایش عرضه پول و تشویق توسعه اقتصادی است. برای دستیابی به این هدف، می توان از کاهش نرخ بهره، گسترش عرضه پول و تسهیل ذخایر الزامی استفاده کرد.
• سیاست پولی محدود کننده: هدف آن کاهش عرضه پول و کنترل تورم است. برای تحقق این امر می توان از افزایش نرخ بهره، کاهش حجم پول و افزایش ذخایر الزامی استفاده کرد.

انواع مختلف ابزارهای سیاست پولی

ابزارهای مورد استفاده برای اجرای سیاست پولی را می توان به طور کلی به سه نوع تقسیم کرد:

• عملیات بازار آزاد: این شامل خرید و فروش اوراق بهادار دولتی توسط بانک مرکزی در بازار آزاد به منظور افزایش یا کاهش عرضه پول است.
• نرخ بهره: بانک مرکزی می تواند نرخ بهره معیار را تغییر دهد، یعنی نرخی که بانک ها می توانند با آن از بانک مرکزی وام بگیرند. این امر با تأثیرگذاری بر سایر نرخ های بهره در اقتصاد بر استقراض و هزینه ها تأثیر می گذارد.
• ذخایر: بانک مرکزی می‌تواند الزامات ذخیره بانک‌ها را تغییر دهد، که بر میزان وجوهی که بانک‌ها باید در ذخیره نگه دارند و می‌توانند وام دهند، تأثیر می‌گذارد.

سایر ابزارهایی که کمتر مورد استفاده قرار می گیرند عبارتند از: اعتبار پنجره با تخفیف، اقناع اخلاقی، و چک مستقیم اعتبار بانکی.

سیاست پولی ارز فیات و سیاست پولی ارزهای دیجیتال

برای دستیابی به اهداف کلان اقتصادی مانند ثبات قیمت، اشتغال کامل و رشد اقتصادی، بانک های مرکزی مانند فدرال رزرو در ایالات متحده سیاست های پولی را برای ارزهای فیات تنظیم و اجرا می کنند. برای تأثیرگذاری بر عرضه و تقاضای پول در اقتصاد، بانک‌های مرکزی از انواع سیاست‌های پولی از جمله تغییر نرخ بهره، عملیات بازار آزاد و اجرای الزامات ذخیره استفاده می‌کنند.

مطالب مرتبط: Crypto با دیدگاه BIS از سیستم پولی ایده آل طنین انداز می شود

از سوی دیگر، ارزهای رمزپایه مانند بیت کوین (BTC) از یک سیاست پولی غیرمتمرکز استفاده می‌کنند که به رویکرد کنترل عرضه پول در یک ارز دیجیتال غیرمتمرکز و مبتنی بر قوانین الگوریتمی به جای تصمیم‌گیری متمرکز توسط یک مقام مرکزی اشاره دارد. یا بانک مرکزی

در یک سیستم پولی غیرمتمرکز، الگوریتم‌های ریاضی ذخیره‌شده در نرم‌افزار ارز دیجیتال، ایجاد و گردش پول را کنترل می‌کنند. این تضمین می کند که عرضه پول ثابت می ماند و در معرض تغییرات خودسرانه توسط یک مقام مرکزی قرار نمی گیرد. به عنوان مثال، بیت کوین در سقف 21 میلیون قرار دارد و نرخ ایجاد آن به تدریج در طول زمان کاهش می یابد.

بر خلاف تمرکز، متمرکز کردن سیاست پولی مزایای زیادی دارد. با ایجاد یک سیاست پولی با ثبات تر و قابل پیش بینی تر، اعتقاد به یک قدرت مرکزی را از بین می برد و خطر تورم را کاهش می دهد. همچنین دستکاری عرضه پول برای اهداف سیاسی یا تجاری را برای دولت ها دشوارتر می کند.

مطالب مرتبط: تاثیر اقتصادی ارزهای دیجیتال چیست؟

با این حال، سیاست های پولی غیرمتمرکز نیز چالش های خود را دارد. از آنجایی که آنها نسبت به سیاست های پولی مرکزی انعطاف کمتری دارند، ممکن است نتوانند به سرعت به تغییرات شرایط بازار واکنش نشان دهند. علاوه بر این، فشار کاهش تورم ناشی از کمبود ارزهای دیجیتال مختلف ممکن است افراد را از سرمایه گذاری و خرج کردن پول منصرف کند.

سیاست پولی CBDC ها چگونه خواهد بود؟

CBDCهای صادر شده توسط بانک‌های مرکزی می‌توانند کنترل بیشتری بر عرضه و تقاضای پول نسبت به ارزهای دیجیتال داشته باشند، زیرا بانک‌های مرکزی می‌توانند مقدار ارزهای دیجیتال بانک مرکزی (CBDC) را برای رسیدن به اهداف کلان اقتصادی خود تغییر دهند، مشابه ارزهای فیات سنتی. این نشان می‌دهد که بانک‌های مرکزی می‌توانند با تغییر نرخ‌های بهره، انجام عملیات بازار آزاد و تعیین ذخایر مورد نیاز، بر حجم پول در گردش و تقاضای پول در اقتصاد تأثیر بگذارند.

موارد مرتبط: CBDC عمده فروشی و CBDC خرده فروشی: تفاوت های کلیدی

با این حال، سیاست پولی دقیق CBDC ها به طراحی فردی آنها و اهداف بانک های مرکزی صادرکننده آنها بستگی دارد. سیاست‌های پولی برخی از CBDCها ممکن است بازتر باشد، در حالی که سیاست‌های سایرین ممکن است با ارزهای فیات یا ارزهای دیجیتال موجود هماهنگ‌تر باشد. ماهیت در حال تحول ارزهای دیجیتال و ضرورت پذیرش این فناوری جدید توسط بانک‌های مرکزی، در نهایت بر سیاست‌های پولی CBDCها تأثیر می‌گذارد.

نویسنده: Guneet Kaur