وکلای دادگستری می گویند که آنها شاهد افزایش تعداد طلاق های مربوط به دارایی های دیجیتال هستند.

بیشتر سرمایه‌گذاران رمزارز احتمالاً به طلاق یا اتفاقی که برای دارایی‌های دیجیتالشان در صورت جدایی می‌افتد فکر نمی‌کنند، اما وکلا می‌گویند که این سناریوی بسیار رایج است زیرا افراد بیشتری دارای دارایی‌های کریپتو هستند.

سال گذشته، شرکت تحقیقات بازار GWI پیشنهاد کرد که 10.2 درصد از کاربران جهانی اینترنت در رده سنی 16 تا 64 سال صاحب ارزهای دیجیتال هستند و بیشتر مالکیت آنها به کشورهایی منتقل می شود که تورم بالا یا نوسانات در ارزش پول ملی خود را تجربه می کنند.

ردیاب مستقل داده ها و آمار World Population Review نشان می دهد که نرخ طلاق در سراسر جهان از 0.15 طلاق به ازای هر 1000 نفر در سریلانکا تا بالاترین میزان طلاق در مالدیو با 5.52 در هر 1000 نفر متغیر است.

کلر والزاک، شریک ارشد حقوق خانواده و روابط در شرکت حقوقی مستقل Lander & Rogers، در صحبت با Cointelegraph، می‌گوید وکلای خانواده شاهد افزایش تعداد پرونده‌های طلاق با استفاده از دارایی‌های دیجیتال هستند.

او می‌گوید این “یک رشته حقوقی است که به سرعت در حال تغییر و تحول است”، بنابراین اگر مشکلی با دارایی‌های دیجیتال دارید، بسیار مهم است که به دنبال مشاوره حقوقی خانواده متخصص باشید.

به گفته Walczak، زمانی که روند طلاق آغاز می شود، دادگاه روندی را دنبال می کند تا تعیین کند که چگونه مسائل مالی و مالی حل و فصل می شود.

این ممکن است شامل تعیین دارایی های موجود برای اسپین آف، ارزیابی مشارکت های مربوطه طرفین، ارزیابی عادلانه و عادلانه بودن هرگونه تعدیل، و ارزیابی نیازهای آتی هر یک از طرفین باشد.

همین روند در هنگام برخورد با دارایی های دیجیتال اعمال می شود. در طلاق، هر دو طرف موظف به افشای تمام اسناد مربوط به دارایی های خود اعم از دیجیتالی یا غیر آن هستند.

Walczak می گوید که هر دو طرف معامله دارایی حق دارند رمزارز را به عنوان بخشی از حقوق کلی معاملات دارایی خود نگه دارند، صرف نظر از اینکه چه کسی مالک آن است.

اگر هر دو طرف سعی کنند رمز ارز را نگه دارند و به توافق نرسند، دادگاه ها ممکن است هنگام تصمیم گیری در مورد اینکه چه کسی دارایی را نگه دارد، عواملی مانند اینکه چه کسی برای کریپتو پرداخت می کند و چه کسی مالک کیف پول است، در نظر بگیرد.

Walczak گفت: “به عنوان بخشی از این فرآیند، دادگاه دارایی های موجود طرفین را که شامل تمام دارایی های دیجیتال می شود، شناسایی و ارزیابی می کند.” گفت.

وی افزود: زمانی که صحبت از ارز دیجیتال به میان می‌آید، ارزش نوع دارایی توسط بازار آزاد تعیین می‌شود و می‌توان آن را از طریق صرافی ارزیابی کرد.

نوسانات بازار می تواند بر ارزش ها تأثیر بگذارد

بازار کریپتو در بهترین زمان ممکن است نوسان داشته باشد زیرا بازار سهام سقوط می کند و سایر عوامل بدون هشدار ارزش ها را پایین می آورند.

بیت کوین (BTC)، بزرگترین ارز دیجیتال از نظر ارزش بازار، در 10 نوامبر 2021 به بالاترین قیمت خود یعنی 68000 دلار رسید، اما از آن زمان تا کنون بخش قابل توجهی از ارزش خود را از دست داده است و در زمان نگارش این مقاله تقریباً به 28000 دلار رسیده است.

اخیراً: بیت کوین در مسیر برخورد با وعده های «نت صفر» قرار دارد

Walczak می گوید که نوسانات بی ثبات و سریع در ارزش کریپتو می تواند عاملی در تقسیم دارایی ها در طی مراحل طلاق باشد.

این می‌تواند برای مشتریانی که می‌خواهند بخش بزرگی از حقوق تسویه ملک خود را در قالب ارزهای دیجیتال در اختیار داشته باشند، خطرآفرین باشد. والزاک گفت: ممکن است این مورد در قرارداد ملک گنجانده شود.

وی افزود: «هنگامی که ارزش مشخص شد، طرفین می‌توانند در مورد اینکه چه کسی ارز دیجیتال را نگه دارد یا اگر هیچ یک از طرفین نمی‌خواهد ارز دیجیتال را نگه دارد، آن را بفروشند، مذاکره کنند.

وی خاطرنشان کرد که یکی دیگر از ملاحظات وکلای خانواده این است که افرادی که ارزهای رمزنگاری شده را به عنوان دارایی سرمایه گذاری خریداری می کنند باید مالیات بر عایدی سرمایه را در هر گونه واگذاری، مبادله یا مبادله بپردازند.

به گفته Walczak، اگر هر دو طرف طلاق توافق کنند که رمزارز را به عنوان بخشی از معامله دارایی بفروشند، بدهی مالیات بر عایدی سرمایه متحمل می شود و بخشی از مجموعه دارایی ها را تشکیل می دهد.

والزاک گفت: «با این حال، اگر طرفی انتخاب کند که ارز دیجیتال را به عنوان یک سرمایه‌گذاری نگه دارد، در آن صورت بدهی مالیات بر عایدی سرمایه ایجاد نخواهد شد و طرفی که آن دارایی را در اختیار دارد، ممکن است سود سرمایه‌ای محقق نشده قابل توجهی داشته باشد.»

وی افزود: زمانی که مشخص شد چه کسی این ارز دیجیتال را در اختیار خواهد داشت یا اینکه آیا آن را به فروش خواهد رساند، می توان این موضوع را با دستورات دادگاه مستند کرد.

طبق پلتفرم تحقیقات حقوقی Lexology، قانون مورد در مورد ارز دیجیتال و مسائل مربوط به ارزش آن محدود است. با این حال، در سال‌های اخیر چند مورد برجسته وجود داشته است که ارزش دارایی‌های رمزنگاری در مرکز توجه قرار گرفته است.

در دعوای طلاق Lexology، 2020 استرالیا پاول در مقابل. او پرونده کریستنسن را نقل می کند.

طرفی که کریپتو را خریداری کرد، استدلال کرد که ارزش آن از زمان خرید به میزان قابل توجهی کاهش یافته است، اما هیچ سندی برای حمایت از این پرونده فاش نکرده است.

در نهایت، دادگاه خانواده استرالیا حکم داد که ارزش خرید به جای کاهش ارزش بازار باید برای حل و فصل طلاق استفاده شود.

شرط بندی و طلاق

Walczak می‌گوید پاداش‌های سرمایه‌گذاری کریپتو می‌تواند بخشی از درآمد همسر را تشکیل دهد و مانند پرداخت سود سهام، در اظهارنامه‌های مالیاتی فردی ثبت می‌شود.

سرمایه گذاری کریپتو شامل قفل کردن دارایی های کریپتو برای کسب سود یا پاداش است. شرط بندی همچنین نحوه تأیید تراکنش های شبکه های بلاک چین خاص است.

وی گفت: «این امر باعث افزایش درآمد مشمول مالیات آن زوج می شود که ممکن است بر حقوق نهایی تسویه ملک آنها تأثیر بگذارد.

همچنین اشاره کرد که اگر همسری انتخاب کند که “جوایز سهام رمزگذاری” را داشته باشد، آن طرف دارایی بالقوه درآمدزایی را در اختیار خواهد داشت که می تواند بر حقوق تسویه دارایی آنها تأثیر بگذارد.

یک طرف همچنین ممکن است درخواست پرداخت به یک ارز خاص، از جمله ارز دیجیتال را داشته باشد. با این حال، Walczak می‌گوید که یک طرف نمی‌تواند انتخاب کند که طرف دیگر را به ارزی بپردازد که به نظر می‌رسد به ضرر دریافت‌کننده آن پرداخت است.

قوانینی برای صادق نگه داشتن همه وجود دارد

در یک مورد اخیر، پرونده طلاق یک زوج نیویورکی زمانی تغییر کرد که یک حسابدار پزشکی قانونی به ردیابی انبار بیت کوینی که شوهر سعی داشت از همسرش پنهان کند، کمک کرد.

جونی پیروویچ، وکیل دارایی دیجیتال استرالیایی، به کوین تلگراف گفت که ارزهای رمزنگاری شده در مجموعه دارایی برای دادرسی طلاق گنجانده شده است.

پیروویچ، مدیر بلاک چین و دارایی‌های دیجیتال، همچنین به قوانین خاصی اشاره کرد که هر یک از همسران را ملزم می‌کند در مورد دارایی‌های تحت مالکیت و سایر انواع دارایی صادق باشند.

در طول زندگی حرفه‌ای خود، او قبلاً در پرونده‌های طلاق کریپتو تجربه داشته است و فاش می‌کند که گزینه‌هایی برای کمک به ردیابی هر رمز ارز مخفی وجود دارد.

به گفته پیروویچ، یک طرف معمولاً می داند که طرف دیگر در حال خرید رمزارز است، اما طرف دیگر حقیقت را نمی گوید یا نمی داند چگونه اطلاعات را جمع آوری کند.

وی گفت: «در برخی موارد «درخواست قانونی» از طرف مقابل برای تولید اطلاعات مطرح می شود.

او افزود: «در موارد دیگر، من به افرادی مانند متخصصان مالیات رمزنگاری یا کارشناسان پزشکی قانونی رمزنگاری برای کمک به شناسایی ارزهای رمزنگاری شده و سود/زیان از فعالیت‌های ارزهای دیجیتال تا دارایی‌هایی با تقسیم عادلانه و عادلانه اموال در طلاق کمک کرده‌ام.

قراردادهای قبل از ازدواج و رمزارز

قرارداد پیش از ازدواج یا قرارداد پیش از عقد قرارداد مشترک حقوقی است که زوجین قبل از ازدواج در مورد مالکیت اموال خود در صورت شکست ازدواج منعقد می کنند.

به گفته پیروویچ، رمزارز را می توان در یک قرارداد مالی الزام آور، از جمله یک قرارداد سبک پیش از ازدواج، گنجاند.

او می‌گوید که اگر یک توافق‌نامه مالی الزام‌آور وجود داشته باشد، باید بر اساس آن قرارداد، برخی از حقوق مربوط به دارایی‌های خاص، مانند ارزهای دیجیتال، رعایت شود.

پایان: همسرش بیت کوین شوهرش را در جریان دادرسی طلاق پیدا کرد

با این حال، اگر ازدواج قبل از ازدواج وجود نداشته باشد، عواملی مانند طول مدت ازدواج، کمک های مالی و غیرمالی در طول ازدواج و اینکه آیا یکی از طرفین مراقب اصلی یا کلیدی هر کودکی خواهد بود، عوامل مرتبط در انحلال هستند. از ازدواج استخر دارایی

طرفی که درگیر توکن‌های کریپتو نیست، معمولاً نمی‌خواهد سهمی از توکن‌های رمزنگاری شده دریافت کند، بلکه می‌خواهد مقدار ارز فیات سرمایه‌گذاری شده یا سهم خود از سود حاصل از فروش توکن‌های رمزنگاری را که به صورت فیات به آنها پرداخت می‌شود، دریافت کند. پول، پیرویچ گفت. .

در نهایت، او توصیه می کند که به طور منظم در مورد مسائل مالی با یک شریک صحبت کنید تا از هر گونه مشکلی جلوگیری شود.

آخرین: از کریکت تا کریپتو: AB de Villiers وارد Web3 می شود

ممکن است دلایل عاطفی برای کسی وجود داشته باشد که سعی می کند به سطحی از استقلال مالی از ازدواج و دارایی هایی که دارایی مشترک زوج تلقی می شود دست یابد. پیروویچ گفت: این معمولاً برای افرادی اتفاق می افتد که پس از اولین طلاق خود دوباره ازدواج می کنند.

وی افزود: «حداقل سالانه باید در مورد کریپتو و وضعیت مالی زوجین به عنوان بخشی از تعهدات ثبت مالیات سالانه آنها و حداقل هر سه سال یکبار که زوجین وصیت نامه و اسناد برنامه ریزی املاک و بازنگری های لازم را بررسی می کنند، بحث شود.»

نویسنده: Stephen Katte