دیوارهای پرداخت قفل شده و هزینه های بالا از ویژگی های تحقیقات سنتی دانشگاهی هستند. DeSci می تواند موانع دسترسی را کاهش دهد.

هم دانشگاه و هم علم در گیرودار بحرانی هستند که با چندین ناکارآمدی مشخص شده است که مستقیماً بر قدرت علمی و توانایی های تحقیقاتی ما تأثیر می گذارد. موضوع رکود در دانشگاه ها و مؤسسات دانشگاهی تابو است و جایی برای روشنفکران دگراندیش که وضعیت موجود یا کیفیت تحقیقات علمی را به چالش می کشند، وجود ندارد.

علم غیرمتمرکز (DeSci) به دلایل خوبی به دنبال اختلال در این سیستم ها است. همراه با فناوری بلاک چین، DeSci این پتانسیل را دارد که طرح‌های تامین مالی موجود را مختل کند و همکاری میان سهامداران را در تلاش‌های علمی افزایش دهد.

دسترسی به گزارش ها و تحقیقات علمی موضوعی بسیار بحث برانگیز است. در عصر دیجیتال، صنعت انتشارات علمی یک الیگارشی قدرتمند ایجاد کرده است که یکپارچگی نوآوری علمی را تهدید می کند. این صنعت از تحقیقات با بودجه عمومی برای ایجاد حاشیه سود قابل توجهی نسبت به گوگل، آمازون یا اپل استفاده می کند. این ناشران به جای پیشرفت علم، تحقیقات با بودجه دولت را در پشت دیوارهای قفل شده پنهان می کنند و هزینه اشتراک بالایی را برای دسترسی دریافت می کنند.

دانشمندان که با شعار «انتشار یا نابود کن» تعریف می‌شوند، درگیر بازی‌ای هستند که در آن چشم‌اندازهای شغلی بیشتر به کار منتشر شده در مجلات معتبر بستگی دارد تا به شایستگی‌های آن – سلسله مراتبی خودارجاعی که به دقت توسط ناشران برای افزایش درآمد حفظ می‌شود. برای به دست آوردن این مقبولیت، دانشمندان تمایل دارند تا قابل توجه ترین و غیرمنتظره ترین نتایج را منتشر کنند و به اصطلاح «بحران تکرارپذیری در علم» دامن بزنند.

در یک نظرسنجی که در سال 2016 توسط نیچر انجام شد، 70 درصد از محققان گفتند که سعی کرده‌اند آزمایش‌های همکاران خود را تکرار کنند و شکست خوردند. ناتوانی در بازتولید آزمایش ها اساس و دقت ادبیات علمی را تهدید می کند. این سیستم معیوب منجر به محیطی می‌شود که انحصار را ترویج می‌کند و مانع اشتراک‌گذاری داده‌ها در میان جامعه علمی می‌شود و به طور مستقیم بر کیفیت و مقیاس تحقیقات تولید شده تأثیر می‌گذارد.

مرتبط با: زبان های برنامه نویسی جریان اصلی DeFi را مسدود می کنند

از این آسیب‌پذیری‌ها، جنبش دسترسی آزاد به وجود آمد، کمپینی برای در دسترس قرار دادن محتوای علمی به صورت رایگان برای عموم. این جنبش در اوایل دهه 2000 آغاز شد و ناشران به دنبال انتشار مقالات از پشت دیوارهای پرداخت بودند. در طول دو دهه گذشته، جنبش پیشرفت ثابتی داشته است، با حجم فزاینده ای از تحقیقات دانشگاهی که اکنون به صورت آزاد در دسترس است. آخرین اعلامیه Nature مبنی بر اینکه نویسندگان کشورهای با درآمد کم و متوسط ​​می توانند به صورت رایگان در صفحات خود پست کنند، تأثیر مثبت این حرکت را منعکس کرد.

علی‌رغم این پیشرفت‌ها، «علم باز» بسیاری از محدودیت‌های علم جریان اصلی را به ارث برده است. دانشمندان ممکن است از ترس واکنش احتمالی همچنان از اظهار نظر در مورد مقاله تحقیقاتی یک همکار ارشد به نام خود واهمه داشته باشند. این امر باعث می‌شود که دانشمندان از پیشینه‌های محروم کمتر به علم باز بپردازند و ممکن است نابرابری‌های علمی موجود را تشدید کند. این مشکلات توسط ناشرانی که هزینه های پردازش مقاله (APC) را برای دسترسی آزاد به مقاله دریافت می کنند تشدید می شود. همانطور که ناشران APCها را افزایش می دهند، مؤسسات با فشار مالی مستقیم مواجه می شوند و باید تعداد کمک های مالی را که می دهند محدود کنند.

پروتکل‌های Web2 مانند Git برای مقابله با محدودیت‌های سیستم‌های کنترل نسخه متمرکز و ایجاد یک جایگزین منبع باز پدید آمدند که به تیم‌های نرم‌افزار اجازه می‌دهد پروژه‌هایی با هر اندازه‌ای را با کارایی، سرعت و ناهمزمانی بسازند. این رویکرد شفافیت و قابلیت تأیید را افزایش می دهد و در عین حال راه های جدیدی را برای همکاری باز می کند.

مرتبط با: zkEVM می تواند آخرین بازی برای زیرساخت های بلاک چین باشد

مانند سیستم فایل بین سیاره‌ای، پروتکل‌های Web3 در پاسخ به وب متمرکز پدید آمدند، که حریم خصوصی ندارد، داده‌های ما را به اشخاص ثالث می‌فروشد و مستعد یک نقطه شکست است. هر دو اختراع فوق مستقیماً از محدودیت های تحقیقات علمی قبل از اینترنت ناشی می شوند.

هیچ انگیزه اقتصادی ذاتی در علم غیرمتمرکز وجود ندارد. این یک ماموریت ترمیمی برای افزایش بودجه علمی، حذف وابستگی به واسطه های تشنه سیاه پوست و افزایش همکاری در این زمینه است. دارایی‌ها و ابزارهای غیرمتمرکز مانند سازمان‌های مستقل غیرمتمرکز (DAO)، تأمین مالی مرتبه دوم، و جمع‌سپاری می‌توانند به دانشمندان کمک کنند تا راه‌های جایگزین را برای تأمین مالی طیف گسترده‌تری از ابتکارات علمی باز کنند. با انتشار عمومی اکتشافات علمی از طریق توکن‌های مقیاس‌پذیر، DeSci می‌تواند واسطه‌های سودجو مانند ناشران را حذف کند و صنعت انتشارات علمی را برای بهتر شدن شکل دهد.

مهم‌تر از همه، DeSci از قدرت جمع‌سپاری استفاده می‌کند، که دانشمندان را قادر می‌سازد تا فرضیه‌ها و داده‌های خود را برای حل سریع‌تر و کارآمدتر مشکلات ترکیب کنند. پلتفرم‌های جمع‌سپاری که در اصل برای کمک به مهندسین یادگیری ماشین طراحی شده‌اند، مجموعه داده‌های بزرگ‌تری را برای کارهای علمی در دسترس قرار می‌دهند و تنوع پروژه‌های تحقیقاتی را افزایش می‌دهند. موسساتی که از ابزارهای وب 3 و بلاک چین استفاده می کنند، تکامل خواهند یافت و سیستم های آکادمیک سنتی را کمتر بهینه و جذاب خواهند کرد.

یک چیز مطمئن است: بلاک چین و وب 3 با در اختیار گذاشتن ابزارهایی که دانشمندان برای تولید تحقیقات مخرب به طور کارآمد و مؤثر نیاز دارند، دانشگاه را برای بهتر شدن شکل خواهند داد.

این مقاله فقط برای اهداف اطلاعاتی عمومی است و در نظر گرفته نشده است و نباید به عنوان مشاوره حقوقی یا سرمایه گذاری تلقی شود. دیدگاه‌ها، نظرات و دیدگاه‌های بیان‌شده در اینجا صرفاً متعلق به نویسنده است و نیازی به بازتاب یا ارائه دیدگاه‌ها و نظرات Cointelegraph نیست.

نویسنده: Matteo Manzi