نحوه ساخت VPS طی 5 مرحله

نیاز به منابع بیشتر، اصلی‌ترین دلیلی است که باعث می‌شود افراد سراغ استفاده از سرورهای مجازی بروند. علاوه‌بر این، امنیت بالاتر VPS در مقایسه با هاست اشتراکی، بهانۀ دیگری است که به این اتفاق منجر می‌شود.

در این مقاله می‌خواهیم نحوه ساخت VPS را آموزش دهیم تا اگر می‌خواهید، خودتان بتوانید یک سرور را به بخش‌های ایزوله و جدا از هم تقسیم کنید.

خوب است بدانید مجازی سازی یا Virtualization، تکنولوژی‌ای است که ساخت سرور مجازی را ممکن می‌کند. به همین خاطر، قبل از اینکه شروع کنیم به آموزش‌ قدم‌به‌قدم، لازم است بیشتر به این مقوله بپردازیم تا اطلاعات کافی را داشته باشید.

تکنولوژی مجازی‌سازی چیست؟ (به زبان ساده)

مجازی‌سازی یا Virtualization، تکنولوژی‌ای است که با کمک آن می‌توانید شَمایی مجازی از انواع ماشین‌های فیزیکی مثل سرورها، فضاهای ذخیره‌سازی، شبکه‌ها و… بسازید.

در اینجا، مشخصاً مجازی‌سازی برای ساخت سرور مجازی یا همان VPS به کار گرفته می‌شود.

بگذارید ساده‌تر بگوییم: با به‌کارگیری Virtualization یا همان مجازی‌سازی، می‌توانید یک کامپیوتر قدرتمند با منابع بسیار (سرور) را به کامپیوتر هایی کوچک‌تر تقسیم کنید. هرکدام از این کامپیوترهای کوچک که ساخته می‌شوند، یک ماشین مجازی یا VM نام دارند و مقداری از منابع کل سرور به آن‌ها اختصاص داده می‌شود.

علاوه‌بر این‌ها، ماشین‌ها یا همان کامپیوترهای کوچک، کاملاً مستقل از یکدیگر عمل می‌کنند و عملاً هیچ ارتباط و وابستگی‌ای بین آن‌ها دیده نمی‌شود. هرکدام می‌توانند سیستم‌عامل مختص خودشان را داشته باشند و کاربران می‌توانند نرم‌افزارها و برنامه‌های مد نظرشان را روی آن‌ها نصب کنند.

یک سوله بزرگ را فرض کنید که قرار است نمایشگاهی بزرگ با موضوع خودرو در آن برگزار شود؛ طبق روال اکثر نمایشگاه‌ها، سوله به چندین غرفه تقسیم می‌شود تا به کسب‌وکارهای مختلف فعال در آن زمینه اجاره داده شود.

هرکدام از این غرفه‌ها به یک برند تعلق دارند و به احتمال زیاد، شاهد نمایش خودروهای متفاوت و حتی رقیب در هریک از آن‌ها هستیم؛ به بیانی دیگر، با اینکه همۀ غرفه‌ها زیر یک سقف و در کنار همدیگر هستند، عملاً هیچ ارتباطی با هم ندارند!

دستۀ نرم‌افزارهای مجازی‌سازی‌ای که برای ساخت VPS به کار گرفته می‌شوند، Hypervisor نام دارند. Hypervisor ها به دو نوع تقسیم می‌شوند:

  1. Hypervisor type 1: هایپروایزرهای نوع 1، مستقیماً روی سخت‌افزار قرار می‌گیرند و کاملاً از سیستم‌عامل جدا هستند؛ به همین خاطر، بهترین عملکرد و ایمنی ممکن را دارند.
  2. Hypervisor type 2: هایپروایزورهای نوع 2، روی سیستم‌عامل نصب می‌شوند؛ درست مثل نرم‌افزارهای دیگری که روی سیستم‌عامل‌ها قرار می‌گیرند! نصب این نوع از مجازی‌ساز‌ها راحت‌تر است، ولی همان‌طور که حدس می‌زنید، محدودیت‌هایی در رابطه با عملکرد و امنیت آن‌ها وجود دارد.

KVM و Xen دو مورد از هایپروایزرهای نوع 1 هستند و VirtualBox و VMware Workstation Player دو مورد از هایپروایزرهای نوع 2.

پس تا اینجا فهمیدیم که VPSها با استفاده از تکنولوژی مجازی‌سازی ساخته می‌شوند و Hypervisor نام کلی نرم‌افزارهایی است که مجازی‌سازی یا Virtualization را ممکن می‌کنند.

اجازه دهید نیم‌نگاهی به وظایف هایپروایزرها داشته باشیم و بعد از آن، سراغ آموزش ساخت سرور vps برویم.

از جملۀ مهم‌ترین و خطیرترین وظایف یک هایپروایزر، می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

  • اختصاص منابع: گفتیم که هر VM یا در اینجا سرور مجازی، بخشی از منابع سرور فیزیکی را در اختیار خواهد داشت؛ این هایپروایزر است که مسئولیت تقسیم CPU، RAM، فضای ذخیره‌سازی و… بین سرورهای مجازی را بر عهده دارد.
  • ایزوله‌سازی: این هایپروایزر است که هر VM را کاملاً ایزوله می‌کند تا نه روی VMهای دیگر و نه روی سخت‌افزارها اثری نگذارد.
  • تأمین امنیت: هایپروایزرها با پیاده‌سازی اقدامات امنیتی مثل نصب فایروال و کنترل دسترسی، مانع دستیابی افراد غیرمجاز به چیزهایی که نباید می‌شوند.
  • مدیریت: کاربر از طریق هایپروایزر می‌تواند ماشین‌های مجازی VMها را مدیریت کند. منظور از مدیریت، انجام اقداماتی مثل حذف و افزودن آن‌ها است.

حالا وقت عمل است. بیایید ببینیم چطور می‌توان فرایند ساخت سرور مجازی را به بهترین شکل ممکن پیش برد.

آموزش ساخت سرور VPS در n مرحله

اگر می‌خواهید نحوه ساخت vps را یاد بگیرید، باید این مراحل را به‌ترتیب انجام دهید.

1- یک سرور اختصاصی تهیه کنید

گفتیم و خودتان هم می‌دانید که VPS بخشی از یک سرور فیزیکی است! با اینکه در مفهوم به آن سرور مجازی می‌گوییم، ولی واقعیت این است که به یک سرور فیزیکی برای ساخت vps نیاز داریم.

معمولاً سرورهای اختصاصی به‌صورت کاملاً خام در اختیار کاربر قرار می‌گیرند و کنترل تمام امور آن هم بر عهدۀ خریدار است؛ بنابراین، خیلی راحت می‌توانید با استفاده از Hypervisor، چندین VM یا ماشین مجازی روی آن بسازید و از آن‌ها به‌عنوان سرور مجازی استفاده کنید. عجله نکنید! به آنجا هم می‌رسیم.

پس در اولین قدم، باید یک سرور اختصاصی تهیه کنید. بسته به تعداد سرور مجازی‌هایی که قرار است بسازید، باید سراغ پلنی از سرورهای اختصاصی بروید که منابع لازم را در اختیارتان قرار می‌دهد.

در نتیجه، حتی قبل از تهیۀ سرور اختصاصی، باید از خودتان بپرسید که می‌خواهید چند VPS بسازید؛ چون کانفیگ و منابع سرور اختصاصی باید کفاف تمام نیازی که دارید را بدهد.

خلاصه بعد از اینکه پاسخ سؤال بالا را دادید و با توجه به آن سرور اختصاصی مورد نیاز را تهیه کردید، سراغ مرحلۀ دوم بروید.

2- انتخاب Hypervisor مناسب و نصب آن روی سرور اختصاصی

همان‌طور که بالاتر هم گفتیم، برای ساخت سرور مجازی باید سراغ تکنولوژی مجازی‌سازی بروید و به این منظور، به نرم‌افزارهای Hypervisor احتیاج دارید؛ ضمناً گفتیم که انواع مختلفی از این نوع نرم‌افزارها وجود دارند و شماً مشخصاً به یک هایپروایزر نوع 1 احتیاج دارید.

انتخاب گزینۀ مناسب از بین چندین هایپروایزر موجود می‌تواند کار سختی باشد و باید با دقت تمام و با توجه به تمامی جوانب، سعی کنید بهترین تصمیم را بگیرید.

اگر موافق باشید، نگاهی کوتاه به چند مورد از معروف‌ترین هایپروایزرها داشته باشیم.

KVM

معروف‌ترین و پرطرفدارترین هایپروایزر نوع 1 همین KVM است! KVM مخفف Kernel-Based Virtual Machine است و یک هایپروایزر اوپن‌سورس محسوب می‌شود که برای مجازی‌سازی و ساخت سرور vps در یک سرور فیزیکی کاربرد دارد.

KVM مبتنی‌بر سیستم‌عامل لینوکس است و با بیشتر توزیع‌های آن هم سازگاری خیلی خوبی دارد. البته این به آن معنا نیست که نمی‌توان روی VPSهای ساخته‌شده با این هایپروایزر سیستم‌عامل‌های دیگری مثل ویندوز را نصب کرد!

Red Hat Enterprise Virtualization (RHEV)

Red Hat نام یکی از معروف‌ترین توزیع‌های اوبنتو است؛ RHEV هم یکی از قدرتمندترین هایپروایزرهای نوع 1 به حساب می‌آید و در واقع نسخۀ تجاری KVM است؛ یعنی برای استفاده از آن باید دست‌به‌جیب شوید و هزینه کنید.

Xen / Citrix XenServer

اینجا در واقع با دو هایپروایزر طرف هستیم؛ یکی Xen که اوپن‌سورس و یکی دیگر نسخۀ تجاری همین هایپروایزر که توسط کمپانی Citrix ارائه می‌شود.

Xen هم یکی از معروف‌ترین و محبوب‌ترین هایپروایزرها است که خیلی‌ها برای تبدیل یک سرور فیزیکی یا اختصاصی به چندین سرور مجازی سراغ آن می‌روند.

Microsoft Windows Server 2012 Hyper-V (Free Hyper-V Server 2012)

این هایپروایزر که توسط کمپانی معروف مایکروسافت، خالق ویندوز عرضه می‌شود، یکی دیگر از شناخته‌شده‌ترین هایپروازورهای نوع 1 است که بسیاری برای ساخت سرور مجازی از آن استفاده می‌کنند.

Hyper-V هم به‌صورت رایگان (با برخی محدودیت‌ها) عرضه می‌شود و هم با 4 پلن پولی و امکانات کامل‌تر در اختیار متقاضیان قرار می‌گیرد.

VMware vSphere / ESXI

به‌عقیده خیلی‌ها، بهترین و کارآمدترین هایپروایزر نوع 1 همین VMware است. هایپروایزوری که پیشگام نوآوری‌ها در این فضا به حساب می‌آید و هم به‌صورت رایگان و هم به‌صورت پولی عرضه می‌شود.

طبیعتاً در رابطه با این مورد هم نسخۀ رایگان، امکانات محدودتری در مقایسه با نسخۀ پولی دارد.

خب این هم 5 مورد از معروف‌ترین هایپروایزرهایی که برای ساخت سرور vps به آن‌ها نیاز خواهید داشت. یکی را که بیشتر از همه به کارتان می‌آید انتخاب کنید و به مرحلۀ بعد بروید.

3- نصب هایپروایزر روی سرور اختصاصی فیزیکی

بعد از تهیۀ سرور اختصاصی و انتخاب یک Hypervisor type 1 مناسب، وقت آن می‌رسد که هایپروایزر انتخابی را روی سرور اختصاصی نصب کنید تا بتوانید آن را به چندین vps تبدیل و منابع را بین این سرورهای مجازی تقسیم کنید.

نکته: سروری که vpsها روی آن ساخته می‌شوند و قرار می‌گیرند، Host Machine نام دارد. نام هر VM یا ماشین‌ مجازی یا VPS روی این سرور هم Guest Machine است.

توجه داشته باشید که هر هایپروایزوری روال نصب مخصوص خودش را دارد. معمولاً یک Installer با هایپروایزر ارائه می‌شود یا اینکه باید فرایند نصب را با بوت کردن از یک ISO Image مخصوص پیش ببرید.

برای چگونگی نصب هایپروایزر انتخابی را یاد بگیرید و مطمئن شوید که همه‌چیز درست پیش می‌رود، حتماً از سایت اصلی هایپروایزر اطلاعات لازم را به دست آورید.

4- شروع به ساخت ماشین‌های مجازی (VMs) یا همان سرورهای مجازی (VPSs)

بعد از اینکه هایپروایزر را با موفقیت روی سرور فیزیکی و اختصاصی نصب کردید، می‌توانید ساخت سرور مجازی را آغاز کنید.

اول از همه باید کار با هایپروایزر را یاد بگیرید. اگر رابط گرافیکی در کار باشد که همه‌چیز خیلی راحت‌تر است؛ در غیر این‌صورت، باید امور را با استفاده از دستورات مخصوص پیش ببرید.

بالاتر گفتیم که باید مشخص کنید می‌خواهید چه تعداد VPS روی سرور اختصاصی داشته باشید. در اینجا، با توجه به پاسخ آن سؤال، مقدار منابعی که هر سرور مجازی باید داشته باشد را از طریق رابط کاربری یا نوشتن دستور متنی مشخص می‌کنید. منابعی مثل مقدار RAM، CPU، فضای ذخیره‌سازی، پهنای باند و….

از آنجایی که یک سرور اختصاصی مقدار منابع بسیار زیادی دارد، هر VPS می‌تواند الزامات کافی برای انجام امور مختلف را در اختیار داشته باشد. حتی می‌توانید بخشی از منابع را دست‌نخورده بگذارید؛ یعنی آن‌ها را به هیچ کدام از VPSها اختصاص ندهید؛ این‌طوری، بعداً اگر یکی از VPSها منابع بیشتری لازم داشته باشد، امکان اجابت درخواست آن را خواهید داشت.

بعد از ساخت سرورهای مجازی، باید روی هر کدام به‌صورت جداگانه سیستم‌عامل نصب کنید. OS یا سیستم‌عامل، ارتباط بین نرم‌افزارها و سخت‌افزارها را ممکن می‌کند؛ هیچ نوع سروری وجود ندارد که بدون سیستم‌عامل کار کند.

ضمناً چون گفتیم تمام VMها یا سرورهای مجازی کاملاً ایزوله هستند و هیچ کاری به یکدیگر ندارند، ضروری است که هرکدام سیستم‌عامل جداگانۀ خود را داشته باشند!

5. ایمن کردن ماشین‌های مجازی (VMs) و نصب نرم‌افزارهای ضروری

حالا چندین سرور مجازی دارید. با اینکه آن‌ها مجازی هستند، ولی همچنان می‌توانند مثل یک سرور واقعی تمام نیازهای شما را برطرف کنند؛ پس تمام نرم‌افزارهایی که نصب آن‌ها روی هر نوع سروری ضروری است را باید روی این سرورهای مجازی هم نصب کنید.

به‌طور مشخص، نرم‌افزارهای امنیتی را در اولویت قرار دهید. حتماً آن‌ها را به فایروال مجهز کنید و با کنترل دسترسی‌ها، مانع دسترسی افراد غیرمجاز به آن‌ها شوید. پورت‌های غیرضروری را ببندید و برای هرکدام SSH تهیه کنید. در کنار همۀ این‌ها، حتماً کلمات عبور قدرتمند برای آن‌ها تعیین کنید تا بر اثر اقدامات مخربی مثل حملات بروت‌فورس با ضررهای سنگین مواجه نشوید.

حتماً و حتماً سرورهای مجازی و نرم‌افزارهای نصب‌شده روی آن‌ها را همیشه به‌روز نگه دارید. در بسیاری از مواقع، خیلی از مشکلات امنیتی ناشی از به‌روز نبودن نرم‌افزارها و سرویس‌ها هستند.

اینجا دیگر واقعاً کار تمام است. توانسته‌اید با استفاده از یک هایپروایزر مناسب، سروری فیزیکی و اختصاصی را که به‌صورت خام در اختیارتان قرار گرفته، به چندین ماشین مجازی یا مشخصاً VPS تبدیل کنید که هر کدام از آن‌ها مقدار مشخصی از منابع را در اختیار دارند.

همان‌طور که دیدید، انجام این کار، یعنی ساخت سرور vps فرایند خیلی ساده‌ای نیست و به احتمال زیاد، افراد غیرفنی نمی‌توانند از پس آن بر بیایند.

خوشبختانه، برای برخورداری از سرور مجازی و امکاناتش، لزوماً نباید خودتان آن را بسازید.

از یک هاستینگ معتبر VPS بخرید!

سری که درد نمی‌کند را دستمال نمی‌بندند! اگر فکر می‌کنید ساخت سرور مجازی از صفر برایتان دشوار است، خیلی راحت می‌توانید هر تعداد VPS که می‌خواهید را از یک هاستینگ معتبر تهیه کنید. مثلاً ایران‌سرور!

راجع‌به یکی از قدیمی‌ترین و شناخته‌شده‌ترین ارائه‌دهندگان هاست داخلی صحبت می‌کنیم که VPS را در قالب پلن‌های مختلفی ارائه می‌کند. برای خرید سرور مجازی از ایران سرور می‌توانید وارد این لینک شوید.

تمام پلن‌ها را به‌دقت بررسی کنید و ببینید کدام‌یک بیشتر از بقیه به کار شما می‌آید. خیالتان راحت باشد که سرویسی با کیفیت در اختیارتان قرار می‌گیرد و از پشتیبانی خیلی خوبی برخوردار خواهید شد. ضمن اینکه نیازی نیست دردسرهای ساخت سرور vps را هم به جان بخرید!

اشتراک گذاری و حمایت

دیدگاهتان را بنویسید