مقاله این دو اشاره می‌کند که قراردادهای شخصی می‌تواند به شما کمک کند سیگار را ترک کنید یا وزن کم کنید، اما مشوق‌هایی مانند قرار دادن بمب در جمجمه شما مطمئناً محدودیت‌های قانون را افزایش می‌دهد.

مکس راسکین و جک میلمن، استادان دانشکده حقوق دانشگاه نیویورک اخیراً مقاله‌ای را در مجله فناوری‌های نوظهور منتشر کرده‌اند که در آن درباره قوانین مربوط به استفاده از قراردادهای هوشمند مبتنی بر بلاک چین به منظور «شرط‌بندی خود-بهبودی» بحث می‌کند.

به گفته این دو، شرط‌های توسعه شخصی قراردادهای یک طرفه‌ای هستند که فرد با خود می‌بندد. هدف این قراردادها عموماً به منظور بهبود خود خواهد بود. برای شروع یا توقف یک عمل معین در یک بازه زمانی معین یا در یک تاریخ معین.

محققان از اصطلاحات ترک سیگار یا کاهش وزن برای توصیف این مفهوم استفاده می کنند. طبق مقالات آنها:

برای مثال، طرح کلی چنین شرط‌بندی ممکن است به این صورت باشد: اگر مکس در شش ماه آینده 10 پوند از دست ندهد، باید 1000 دلار به جک بپردازد. در حالی که اگر وزن کم کند، جک باید یک استیک برای مکس بخرد. شام.”

به گفته محققان، بحث اصلی مقاله این است که مشوق ها می توانند تأثیر مثبتی بر توانایی فرد برای موفقیت در تلاش های شخصی دشوار داشته باشند. اما بدون پاسخگویی، چنین مشوق هایی کمتر کار می کنند.

به گفته نویسندگان، “قراردادهای هوشمند می توانند نقش مجری و کنترل کننده را ایفا کنند و به نامزد اجازه می دهند تا به طور موثر خود آینده خود را بدون نیاز به درگیر کردن شخص دیگری به هم متصل کنند.”

راسکین و میلمن طرحی را پیشنهاد می‌کنند که در آن یک قرارداد هوشمند بر روی بلاک چین با استفاده از سخت‌افزار «پیمان‌افزار» برای اندازه‌گیری یا نظارت بر شرایط شرط‌بندی برای اطمینان از انطباق با شرایط قرارداد طراحی می‌شود.

در مورد ترک سیگار، محققان فردی را مثال می زنند که 10000 دلار را به یک قرارداد هوشمند واریز می کند که برای بازپس گیری پول لازم است به مدت 30 روز سیگار نکشند. در صورت شکست، می توان وجوه را به عنوان مثال به یک موسسه خیریه از پیش تعریف شده به انتخاب کاربر ارسال کرد.

برای اجرای الزامات شرط بندی، محققان در حال طراحی سیستمی هستند که در آن کاربر با استفاده از دستگاه تنفس مونوکسید کربن (دستگاهی که می تواند دود سیگار را از تنفس به همان روشی که یک آنالایزر الکل را تشخیص می دهد) مطابقت را تأیید کند. سطح الکل خون را تعیین می کند.

اگر کاربر یک بررسی تعیین‌شده را از دست بدهد یا در تست تنفس‌سنجی مردود شود، شرایط قرارداد هوشمند به‌طور مستقل اجرا می‌شود و بنابراین سهم کاربر از بین می‌رود.

در حالی که این مفهوم نسبتاً ساده است، قوانین مربوط به خود قراردادها و قابلیت اجرایی آنها تا حدودی نامشخص است. محققان استدلال می‌کنند که نباید هیچ مانع قانونی وجود داشته باشد که کسی را از تعهد منابع مالی خود به طرحی که در آن بر روی خود شرط‌بندی می‌کند، باز دارد، و اینکه چنین قراردادی باید از نظر قانونی الزام آور باشد، مشروط بر اینکه شرایط از نظر قانونی در نظر گرفته شود. حساب”.

مرتبط با: “سوئیچ کشتن” قرارداد هوشمند قانون داده اتحادیه اروپا عدم اطمینان را معرفی می کند

محققان می نویسند: «هیچ قانونی بر خلاف دادن پول خود به دیگری وجود ندارد. با این حال، آنها هشدار می‌دهند که باید محدودیت‌هایی در مورد آنچه که می‌توان به عنوان سهام استفاده کرد، وجود داشته باشد، به ویژه با توجه به ماهیت مستقل قراردادهای هوشمند.

این مقاله همچنین وضعیت فرضی سرمایه‌گذاری را در نظر می‌گیرد که «مایل است بمبی در جمجمه‌اش بگذارد» تا نشان دهد که مایل به بازپرداخت وام است «به طوری که اگر پرداختی را از دست داد یا سعی کرد از پرداخت خودداری کند، منفجر شود. ”

طبق این تحقیق، این می‌تواند نوعی قرارداد هوشمند «قوی» در نظر گرفته شود، زیرا شرایط آن شامل «هزینه فسخ بی‌نهایت بالا برای بدهکار» است. اما این مقاله همچنین خاطرنشان می کند که چنین قراردادی “احتمالا” به دلیل “قوانین بسیار ضد خودکشی و ترویج خودکشی” به عنوان یک قرارداد شخصی قانونی نخواهد بود.

نویسنده: Tristan Greene