از برنامه ریزی قبل از رویداد تا اجرای مجازی، مراحل ایجاد یک تجربه دیجیتالی فراگیر و جذاب را کشف کنید که مخاطب را مجذوب خود می کند.

مدیریت رویداد در متاستور

برنامه ریزی، هماهنگی و اجرای رویدادهای مختلف در محیط های واقعیت مجازی و واقعیت افزوده را در پایگاه داده مدیریت رویداد می گویند.

ادغام واقعیت مجازی پایدار فیزیکی با واقعیت فیزیکی تقریباً پیشرفته، متاورس، یک مکان مشترک مجازی مشترک را ایجاد کرده است. این شامل محیط های دیجیتال همهجانبه مانند واقعیت افزوده (AR)، واقعیت مجازی (VR) و موارد دیگر است.

در این زمینه، مدیریت رویدادها مستلزم آن است که رویدادهایی از جمله کنفرانس ها، کنسرت ها، نمایشگاه ها، کارگاه ها، گردهمایی های اجتماعی و غیره در این فضاهای دیجیتال تولید و ارائه شوند. این مقاله به نحوه میزبانی یک رویداد در متاستور می پردازد.

مراحل میزبانی یک رویداد در متاستور

میزبانی یک رویداد در متاورس شامل چندین مرحله کلیدی برای ایجاد یک تجربه دیجیتالی جذاب است. این مراحل که شامل تعریف مفهوم و اهداف (آماده سازی قبل از رویداد)، انتخاب پلتفرم، ایجاد محتوا و اجرای رویداد در یک محیط مجازی است، راه را برای یک رویداد فراگیر که برای مخاطبان در سراسر جهان جذاب است، هموار می کند.

در متاستور پویا، میزبانی رویداد موفق با رویدادهای پس از رویداد، از جمله دریافت بازخورد و حفظ پیوندها، تکمیل می شود.

مرحله اول: مفهوم رویداد و اهداف را تعریف کنید

مرحله برنامه ریزی قبل از رویداد اولین و مهمترین مرحله در سازماندهی یک رویداد موفق در متاستور است. این مرحله حیاتی نیازمند انتخاب‌ها و اقدامات تاکتیکی متنوعی است که زمینه را برای کل رویداد فراهم می‌کند.

این شامل تعیین اهداف روشن، ایجاد یک تیم متخصص، انتخاب پلت فرم مناسب، تخصیص بودجه کافی، رسیدگی به مسائل قانونی و توسعه یک مفهوم رویداد جذاب است. این زمینه‌سازی گسترده برای مراحل بعدی مفهوم رویداد و پیاده‌سازی در فروشگاه فراداده پویا و فراگیر ضروری است.

مرحله دوم: راه اندازی فنی

مرحله راه اندازی فنی، مفهوم رویداد را به یک تجربه مجازی کاربردی تبدیل می کند. ایجاد پلتفرم متاورس انتخابی، تولید آواتار یا نمایش دیجیتال و توسعه فضای مجازی ضروری است.

همچنین، ادغام عناصر تعاملی مانند چت زنده، فضاهای شبکه مجازی و ارائه های چند رسانه ای برای جذب مخاطب بسیار مهم است. اطمینان از کیفیت صوتی و تصویری بی عیب و نقص، تأیید دسترسی کاربر، و حل مشکلات تکنولوژیکی نیز برای اطمینان از یک تجربه یکپارچه بسیار مهم است.

مرحله سوم: بازاریابی و تبلیغ

تاکید بر ایجاد هیجان و جذب شرکت کنندگان در مراحل بازاریابی و تبلیغات است. استفاده از پلتفرم های بازاریابی سنتی و فراداده خاص برای دسترسی به افراد ضروری است.

با ایجاد محتوای رویداد جذاب، تریلرها و تبلیغات، به راحتی می توان علاقه به یک رویداد را برانگیخت. دسترسی را می توان از طریق کانال های رسانه های اجتماعی، اتحاد تأثیرگذاران و تعامل با جامعه ابرداده افزایش داد. علاوه بر این، مشارکت را می توان با اجرای سیستم های فروش بلیط و توسعه گزینه های دسترسی مبتنی بر ردیف تشویق کرد.

بسته به ترجیحات و بودجه کاربر، این سطوح درجات مختلفی از تعامل و مزایای را برای مهمانان فراهم می کند. به عنوان مثال، سطح پایه دسترسی به جلسات رویداد اصلی را اعطا می کند، در حالی که ردیف های برتر و VIP می توانند مزایای اضافی مانند کارگاه های آموزشی انحصاری، تعاملات شخصی و محتوای منحصر به فرد را ارائه دهند. این استراتژی فراگیری را به حداکثر می‌رساند و به شرکت‌کنندگان این آزادی را می‌دهد تا سطح مشارکت را انتخاب کنند که به بهترین وجه با نیازها و علایق آنها مطابقت دارد.

مرحله چهارم: اجرای رویداد

مرحله اجرای رویداد نقطه اوج برنامه ریزی و آماده سازی دقیق است. همه چیز در این مرحله با هم کار می کند تا یک تجربه همه جانبه ایجاد کند. مجریان در یک محیط مجازی گفتگوها، پنل ها یا کنسرت ها را برگزار می کنند در حالی که شرکت کنندگان با هم ارتباط برقرار می کنند، شبکه می کنند و در رویدادها شرکت می کنند.

پشتیبانی فنی در زمان واقعی برای حل مشکلاتی که ممکن است ایجاد شود ضروری است. انجام تنظیمات سریع برای به دست آوردن بهترین تجربه در طول رویداد مستلزم توجه به داده‌های تعامل، واکنش‌های جمعیت و عملکرد فنی است.

مرحله پنجم: فعالیت های پس از رویداد

مرحله رویدادهای پس از رویداد پس از پایان رویداد شروع می شود. این مرحله شامل اقدامات مختلفی مانند دریافت ورودی از شرکت کنندگان از طریق نظرسنجی یا نظرسنجی برای تعیین رضایت و کسب بینش برای تغییرات آینده است. اشتراک‌گذاری نکات برجسته یا جلسات ضبط شده، افراد را مدت‌ها پس از رویداد واقعی درگیر می‌کند.

استفاده از محتوای تولید شده توسط کاربر، از جمله تصاویر و ضبط شده، به ایجاد هیجان در رسانه های اجتماعی پس از یک رویداد کمک می کند. علاوه بر این، حفظ روابط ایجاد شده در طول رویداد با سازماندهی جلسات پیگیری، ملاقات های مجازی یا فرصت های شبکه تسهیل می شود.

هزینه میزبانی یک رویداد در متاستور چقدر است؟

هزینه میزبانی یک رویداد در متاستور می تواند بسیار متفاوت باشد و به تعدادی متغیر بستگی دارد. این عوامل عبارتند از پیچیدگی رویداد، پلت فرم ابرداده انتخاب شده، تعداد مورد انتظار شرکت کنندگان، سطح سفارشی سازی مورد نظر، و تنوع ویژگی های موجود در تجربه رویداد.

پلتفرم‌های Metaverse ممکن است بر اساس معیارهای مختلفی از جمله میزبانی رویداد، تعداد شرکت‌کنندگان و مجموعه ویژگی‌ها، از کاربران هزینه دریافت کنند. سرمایه‌گذاری در مدل‌سازی سه بعدی، ویژگی‌های تعاملی و جلوه‌های بصری فراگیر برای ایجاد یک فضای مجازی جذاب با هزینه‌ای برابر با پیچیدگی طراحی ضروری است.

هزینه ها شامل تجهیزات سمعی و بصری، خدمات پخش و کارکنان پشتیبانی فنی برای اطمینان از اجرای فنی بی عیب و نقص است. هزینه تبلیغاتی همچنین شامل مشارکت تأثیرگذار، بازاریابی رسانه های اجتماعی، ایجاد مواد تبلیغاتی و فعالیت های مشابه است. عوامل دیگری که ممکن است بر هزینه تأثیر بگذارد عبارتند از تولید محتوا، سفارشی سازی آواتار، ابزارهای شبکه، اقدامات امنیتی، آموزش و فعالیت های تعامل پس از رویداد.

تهیه دقیق بودجه، استناد از ارائه دهندگان خدمات مربوطه، و مطالعه عمیق پلتفرم های ابرداده در تعیین برآورد دقیق هزینه ها مفید است. همچنین عاقلانه است که جریان های درآمد بالقوه حاصل از فروش بلیط، حمایت های مالی یا سایر منابع را با این هزینه ها مقایسه کنید تا امکان سنجی مالی رویداد را ارزیابی کنید.

رویدادهای سنتی و رویدادهای آرایه ابرداده

رویدادهای سنتی و رویدادهای فراداده دو پارادایم مختلف تجمع و مشارکت را نشان می‌دهند. در رویدادهای سنتی، شرکت‌کنندگان به طور فیزیکی در یک منطقه از پیش تعیین‌شده جمع می‌شوند و تعامل رو در رو را تشویق می‌کنند، با تکیه بر ترتیبات فیزیکی و رعایت محدودیت‌های جغرافیایی.

در مقابل، رویدادهای آرایه ابرداده در محیط‌های سه بعدی مجازی رخ می‌دهند که از مرزهای جغرافیایی فراتر می‌روند و به شرکت‌کنندگان اجازه می‌دهند تا از طریق آواتارهای قابل تنظیم در رویدادهای تعاملی شرکت کنند.

در حالی که رویدادهای سنتی حس مکان را ارائه می‌دهند، رویدادهای پایگاه داده‌های فراداده یک تجربه دیجیتالی فراگیر را ارائه می‌دهند و چشم‌انداز در حال تحول میزبانی رویدادها را در دنیایی که به طور فزاینده‌ای به هم مرتبط هستند، نشان می‌دهند.

در اینجا چند تفاوت بین رویدادهای سنتی و رویدادهای ابرداده وجود دارد:

خطرات مربوط به میزبانی نقاط مجازی در متاستور

میزبانی مکان‌های مجازی در فراداده خطراتی از جمله افزایش آزار و اذیت و رفتار نامناسب را به همراه دارد، همانطور که موارد آزار جنسی علیه زنان نشان می‌دهد. به دلیل ناشناس بودن جعبه‌های شنی، افراد می‌توانند به روش‌هایی عمل کنند که در محیط‌های واقعی وجود ندارد، و این محیط را برای شرکت‌کنندگان ناخوشایند و ناامن می‌کند.

از دیگر مسائل می توان به احتمال اختلال دیجیتال به دلیل نقض حریم خصوصی، مشکلات فنی و عدم آگاهی از این فناوری اشاره کرد. برای کاهش این خطرات و ایجاد محیطی دلپذیر، سازمان‌دهندگان باید کدهای رفتاری واضحی را ایجاد کنند، اعتدال قوی را اعمال کنند، بر امنیت داده‌ها تأکید کنند و اطلاعات کاربرپسند را ارائه دهند.

سایر خطرات کلیدی شامل نقض مالکیت معنوی، مشکلات مربوط به قابلیت اطمینان پلت فرم و سوء تفاهمات ناشی از فقدان سرنخ های مشخص است. این خطرات را می توان با استفاده از پروتکل های تبادل محتوای امن، انتخاب دقیق پلتفرم ها، آزمایش کامل و ارائه کانال های ارتباطی شفاف کاهش داد. برنامه ریزان رویداد Metaverse با پرداختن به این خطرات می توانند محیطی را ایجاد کنند که مشارکت، تنوع و تجربه آموزشی را برای همه شرکت کنندگان تشویق کند.

نویسنده: Onkar Singh